Akademik Veri Yönetim Sistemi
Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Dergisi, cilt.2, sa.2, ss.55-60, 2015 (Hakemli Dergi)
Amaç: Kafa travması olan çocuklarda serum S100BB düzeyi ile travmatik beyin yaralanması (TBY) arasındaki ilişkiyi değerlendirmek ve beyin hasarının bir göstergesi olarak geçerliliğini ortaya koymaktır.
Materyal Metod: Çalışmaya ileriye yönelik olarak, kafa travmasıyla çocuk acil bölümüne başvuran 18 yaşından küçük hastalar alındı. Hastalardan başvuru anında S100BB için kan örneği alındı. Şikayet ve fizik muayene bulgularına göre TBY olduğu düşünülen hastalara bilgisayarlı beyin tomografisi çekildi. Kontrol grubu, yaş ve cinsiyet açısından benzer sağlıklı çocuklardan oluşturuldu.
Bulgular: Çalışmaya ortanca yaşları sırasıyla 6 (IQR= 3-10) yıl ve 6,3 (IQR= 2,3-9,2) yıl olan 109 kafa travmalı ve 37 kontrol olgusu alındı. Çalışma ve kontrol grubu arasında yaş ve cinsiyet açısından istatistiksel farklılık yoktu (p>0,05). Kafa travmalı olguların %82,6’sının Glasgow koma skalası (GKS) 15, %11,9’unun GKS 9-14 ve %5,5’inin GKS <8’di. Olguların %11 (12/109)’inde TBY saptandı. Kafa travmalı hastaların ortanca S100BB değeri (0,049 μg/L, IQR=0,023- 0,116) kontrol grubuna göre (0,015 μg/L, IQR= 0,009- 0,032), TBY olan olguların ortanca S100B değeri (0,418 μg/L, IQR= 0,056- 0,983), olmayan olgulara göre (0,044 μg/L, IQR= 0,020- 0,098), istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (sırasıyla, p=0,001 ve p=0,001). Serum S100BB ile GKS arasında istatistiksel olarak anlamlı negatif korelasyon (r= -0,370; p= 0,001) saptandı. TBY varlığını öngörmede çoklu karşılaştırmalı regresyon analizinde, fizik muayenede nörolojik defisit varlığı (RR 21,3, %95 GA 1,7-255, p=0,016) ve serum S100BB (RR 7,2, %95 GA= 1,1-7,2, p=0,039) en anlamlı değişkenler olarak bulundu.
Sonuç: Bu çalışmada çocukluk çağı kafa travmalı olgularda TBY’ını öngörmede serum S100BB düzeyinin geçerli olduğu bulunmuştur. Travma sonrası ilk altı saatte S100BB’nin kullanılması, beyin tomografisi çekilmesi gerekli olan hastaların belirlenmesinde yararlı olabilir.
Objectives: The objectives were to assess the relationship between serum S100BB level and traumatic brain injury (TBI) in children, and to determine the validity as an indicator of brain damage.
Materials and Methods: Prospectively, patients, under the age of 18, were enrolled at the pediatric emergency department. Blood samples for S100BB were assessed at admission. Computerized brain tomography (CT) was performed to patients who are considered to have TBI based on physical examination and compliants. In the control group there were same age and gender healty children.
Results: In this study we investigated 109 TBI patients and 37 healty controls, median age 6 (IQR= 3-10) year ve 6.3 (IQR= 2.3-9.2) year, respectively. There was not a significant difference between patients and the controls in terms of gender and age (p>0.05). In the head injury group, there were %82.6 for GKS 15, %11.9 for GKS 9-14 and %5.5 for GKS <8. %11 patients (12/109) were diagnosed TBI. Serum S100BB median values were significantly higher in patient group (0.049 μg/L, IQR=0.023- 0.116) than control group (0.015 μg/L, IQR= 0.009- 0.032). Also in the patient group diagnosed as having TBI (0.418 μg/L, IQR= 0.056- 0.983), have higher serum S100BB values than not having TBI (0.044 μg/L, IQR= 0.020- 0.098). A significant inverse corelation was found between GKS and serum S100BB values (r= -0.370; p= 0.001). Multi variable regression analysis showed, the presence of neurological defisit (p=0.016; RR 21.3, %95 CI 1.7-255), serum S100BB values(p=0.039, RR 7.2, %95 CI 1.1-7.2) were the most valuable variables as predicting TBI.
Conclusion: This study showed that the serum S100BB level is valuable to predict TBI in pediatric head trauma patients. At the beginning using S100BB may help to decide identifying patients who need CT.