Research Information System
Türkiye'de Lösemi Lenfoma Miyelom Araştırmaları, vol.4, pp.1-9, 2020 (Peer-Reviewed Journal)
Objective: Invasive fungal infections (IFI) was seen as the most important cause of mortality in acute myeloid leukemia (AML) patients. Primary antifungal prophylaxis is recommended in remission induction chemotherapy, which has a high risk for devoloping invasive fungal infections. In our study, we examined the relationship between posaconazole prophylaxis and the development of invasive fungal infection, decreased antifungal therapy and survival. Patients and Methods: We included 71 adult AML patients who received remission induction therapy in our study. We compared the results of patients receiving and not receiving posaconazole prophylaxis. Results: Fourty of all patients used posaconazole as the primary antifungal prophylaxis and 31 patients didn’t receive. When the antifungal duration of the patients was compared, the total duration of parenteral therapeutic antifungal treatment in patients receiving primary antifungal prophylaxis was 9.9 ± 10.4 days. We were detected 21.4 ± 14.8 day in the non-prophylactic group. The need for therapeutic antifungal therapy was significantly lower in patients who were recieved primary antifungal prophylaxis (p= 0.001). When we compared the total usage time of prophylactic agent and parenteral therapeutic antifungal therapy; in the primary antifungal prophylaxis group it was 26.9 ± 9.7 days. It found 21.4 ± 14.8 day in the non-prophylactic group. There was no significant difference between the the total usage time of prophylactic agent and parenteral therapeutic antifungal therapy in this groups (p= 0.057). When the median survival times were compared, there was no significant difference between the patient groups in terms of survival (p= 0.61). Conclusion: There is need for studies that composed of more patients to improve primary antifungal therapy in high risk patients for IFI.
Amaç: Akut miyeloid lösemi (AML) hastalarında gelişen invaziv fungal enfeksiyonlar (İFE)
mortalitenin en önemli nedeni olarak görülmektedir. İFE gelişimi için yüksek riskli dönem olan
indüksiyon tedavisi döneminde hastalara primer antifungal profilaksi önerilmektedir. Bu çalışmada, posakonazol profilaksisi ile İFE gelişimi, antifungal tedavi ihtiyacındaki azalma ve sağkalım
arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlandı.
Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya remisyon/indüksiyon tedavisi alan 71 erişkin AML hastası dahil
edildi. Posakonazol profilaksisi alan ve almayan hastaların sonuçları karşılaştırıldı.
Bulgular: Tüm hastaların 40’ı primer antifungal profilaksi olarak posakonazol kullanmakta olup,
31 hasta profilaksi almamıştır. Hastaların antifungal süreleri karşılaştırıldığında primer antifungal
profilaksi alan hastalarda toplam parenteral terapötik antifungal tedavi süresi 9.9 ± 10.4 gündü.
Profilaksi almayan grupta ise 21.4 ± 14.8 gün olarak saptanmıştır. Primer antifungal profilaksi
alan hastalarda terapötik antifungal tedavi süresi anlamlı ölçüde kısa bulunmuştur (p= 0.001).
Hastaların profilaksi ajan kullanım süresi ve terapötik parenteral antifungal tedavi sürelerinin toplamına bakıldığında ise primer antifungal profilaksi alan grupta 26.9 ± 9.7 gün, almayan grupta
ise 21.4 ± 14.8 gün olarak saptanmıştır. Her iki grup arasında profilaksi ve terapötik parenteral
antifungal kullanım süreleri toplamı arasında belirgin farklılık yoktu (p= 0.057). Median sağkalım
sürelerine göre karşılaştırıldığında hasta grupları arasında sağkalım yönünden anlamlı bir farklılık
görülmemiştir (p= 0.61).
Sonuç: İnvaziv fungal enfeksiyonlar açısından yüksek riskli hastalarda primer antifungal tedavi
stratejilerinin geliştirilmesi için çok sayıda hasta içeren çalışmanın yapılmasına ihtiyaç vardır.
Anahtar Kelimeler: Akut miyeloid lösemi; Antifungal profilaksi; Posakonazol; İnvaziv fungal
enfeksiyon