Akademik Veri Yönetim Sistemi
C-IASOS I. Ulusal Uygulamalı Sosyal Bilimler Kongresi, 22 - 24 Ekim 2020, ss.212-214, (Özet Bildiri)
Özet
Giriş: Turizm akımları, gelişim süreci içinde talebin çekim unsurlarına yönelim biçimleri, hedef bölge ve işletme yönetimlerinin kararları sonucu belirli bölge, zaman ve turistik ürün çeşitlerine doğru yoğunlaşma göstermiştir (Olalı, 1990; İçöz, 2005; Kozak, Kozak, ve Kozak, 2008). Turistik yoğunlaşmanın olumsuz sonuçları, turizm yazınında geniş yer bulmuştur (Hacıoğlu ve Avcıkurt, 2007). Yoğunlaşma belirli bir düzeye kadar kaçınılmaz olsa da, taşıma kapasitesini zorlayacak düzeye ulaştığında çekim unsurunun yıpranmasına ve yarar/zarar dengesinin bozulmasına neden olacak ve turizm gelişiminin sürdürülebilirliğine engel olacaktır (Yılmaz, 2007; İçöz, Var ve İlhan, 2009). Genel olarak sürdürülebilirliğin sınırını ifade eden taşıma kapasitesine durağan ve nicel biçimde yaklaşmak yerine, turizm planlarında daha devingen olan PAP/RAC ve kabul edilebilir değişim oranı yaklaşımları ile birlikte ele almak, uzun erimde daha kullanışlı olacaktır (Clark, 1997; EPL, 2002).
Amaç: Turistik taşıma kapasitesi, genellikle ekolojik, fiziksel, toplumsal, ekonomik ve psikolojik olarak sınıflandırılmaktadır. Analizi zenginleştirecek yeni bir boyut geliştirmek amaçlanmıştır.
Yöntem: Turistik taşıma kapasitesinin mevcut boyutları, ekonomik bir bakış açısıyla yorumlanarak yeni bir analiz aracı önerilmiştir.
Bulgular: Altıncı boyut olarak piyasa taşıma kapasitesi olarak önerilebilir. Özellikle yüksek alım gücüne sahip ziyaretçilerin yoğunlaşmanın yaşandığı bölgelerden kaçındığı, kalabalık kitle turizmi bölgelerinin de satışları arttırmak ve ölçek ekonomilerinden yararlanmak için maliyetleri ve fiyatları aşağı çektiği dikkate alındığında, kalabalıklar arttıkça daha düşük harcanabilir gelir düzeyine sahip kişilerin bölgeye gideceği sonucuna varılabilir. Bu durumda, daha fazla turist = daha az kişi başı gelir sarmalı oluşacak, turistik piyasa taşıma kapasitesi aşıldığında (a) marjinal turizm geliri azalma eğiliminde olacaktır:
Anahtar Kelimeler— Turizm Ekonomisi, Taşıma Kapasitesi
Market Carrying Capacity in Tourism
Abstract
Introduction: The flows of tourism have demonstrated a degree of congestion in time and place and towards certain types of tourism products through its development, for reasons of tourism demand towards certain attractions and destination and establishment management decisions (Olalı, 1990; İçöz, 2005; Kozak, Kozak & Kozak, 2008). Negative impacts of tourism congestion have been widely demonstrated in literature (Hacıoğlu & Avcıkurt, 2007). While a certain degree of congestion is unavoidable, once it surpasses carrying capacity, it results in the degradation of the attraction, cost/benefit ratio and sustainability (Yılmaz, 2007; İçöz, Var & İlhan, 2009). Instead of utilising carrying capacity, which indicates the limits of sustainability, in a static and quantitative tool, tourism plans would benefit from incorporating dynamic concepts of PAP/RAC and limits of acceptable change, in the long run (Clark, 1997; EPL, 2002).
Aim: Carrying capacity in tourism is generally classified as ecological, physical, social, economic and psychological. The paper aims to offer an additional dimension to enrich the analysis.
Method: Existing dimensions of carrying capacity are interpreted in an economical perspective and a new dimension is devised.
Findings: Market carrying capacity is proposed as the sixth dimension. Holding the assumptions that visitors with higher purchasing power avoid congestion and destinations of mass tourism seek to reduce costs and prices in order to increase sales and benefit from economies of scale, a conclusion can be made that as the crowds grow, the destination will be favoured by visitors with lower disposable income. In this case, a downward spiral of more visitors = less income per capita will occur, and once market carrying capacity is surpassed (a), marginal tourism income will tend to diminish.
Keywords— Tourism Economy, Carrying Capacity
JEL Classification Codes: L83, Z32