PERITON DIYALIZI HASTALARINDA PERITON MEMBRANI GEÇIRGENLIK DEĞIŞIMI VE KARDIAK YENIDEN YAPILANMA (REMODELLING) ARASINDAKI İLIŞKI


Creative Commons License

OKTAN M. A., KORUCU B., ÇOLAK A., DELİGÖZ BİLDACI Y., ÇAVDAR C., DEĞER S. M.

40. Ulusal Nefroloji Kongresi, Antalya, Türkiye, 6 - 10 Aralık 2023, (Tam Metin Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Dokuz Eylül Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Uzun süreli periton diyalizi (PD) yapan hastalarda periton membran geçirgenlik özelliklerinin değişimi ile kalp boşluklarının çap değişimleri arasındaki ilişkiyi ve etki eden faktörleri saptamaktır. Gereç-Yöntem: Mayıs 1992 ile Eylül 2019 arasında izlemi olan 220 insidental periton diyalizi hastasının klinik ve laboratuar özellikleri retrospektif kohort olarak değerlendirildi. En az üç yıl ara ile ekokardiyografi incelemesi ile kalp boşluklarının ölçümü yapılanlar; izlem başlangıcı ve sonunda peritoneal eşitleme testi (PET) olan 38 SÖZLÜ BİLDİRİLER 40. ULUSAL NEFROLOJİ KONGRESİ 6-10 Aralık 2023 | Antalya TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ hastalar araştırmaya dahil edildi. Araştırma grubunu (n=87) ilk ve son ölçüme göre PET stabil kalanlar (n=11), artanlar (n=41) ve azalanlar (n=35) olmak üzere üç grup oluşturdu. Periton solüt geçirgenlik değişimi ile kalp boşlukları çap değişimi (delta) arasındaki ilişki ve etki eden faktörler istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Gruplar arasında rezidüal renal klerens, ultrafiltrasyon volümleri ve diyaliz yeterliliği bakımından istatistiksel anlamlı farklılık gözlenmedi. PET’i başlangıca göre azalan grupta diğer gruplara kıyasla istatistiksel olarak anlamlı şekilde sol atrium (4 mm, p<0.001) ve sağ ventrikül (2 mm, p=0.07) dilatasyonu saptandı. Kalp boşluklarının dilatasyonuna neden olabilecek yaş, sistolik arter basıncı, ultrafiltrasyon volümü, diyaliz yeterliliği, PD öncesinde hemodiyaliz öyküsü gibi faktörler regresyon analizine dahil edildiğinde; periton geçirgenliğinde azalma olması sol atrium genişleme riskini arttırdı (OR: 6.9, CI:2.1-22.9, p=0.001). Sonuç: Volüm durumu ya da diyaliz yeterliliği bakımından farklılık olmayan gruplar arasında kalp boşluklarının dilatasyonu anlamında farklılık olması; periton solüt geçirgenliği azalmasına neden olan peritoneal yeniden yapılanma sürecinin kalpte de gelişebileceğini düşündürmektedir. Peritoneal ve kardiak mikroperfüzyonu etkileyerek uygunsuz yeniden yapılanmaya (reverse remodelling) yol açan olası sistemik faktörlerin klinik ve deneysel araştırmalarla tanımlanması; periton diyalizi uygulayan hastaların morbidite ve mortalitesinde azalmayı sağlayacak gelişmelere katkı sunacaktır