Ototoksisite; bir ilaç veya kimyasalın iç kulak fonksiyonlarını olumsuz yönde etkileyerek işitme-denge bozukluğunayol açmasıdır. Klinik bulguları; işitme kaybı, kulak çınlaması ve/veya vertigodur. Platinum grubu kemoterapötikler,loop grubu diüretikler, aminoglikozid grubu antibiyotikler ototoksisiteye en sık neden olan ilaçlarken, radyoterapive cerrahi de işitme kaybı ilişkili olabilecek diğer tedavi yöntemleridir. Ototoksisite gelişiminde genetik predispozisyonun önemi de büyüktür. En önemli önleyici yöntem, ototoksisiteye neden olabilecek tedavi alan hastalardaaralıklı işitme testi ile işitme fonksiyonunun değerlendirilmesidir. Ototoksisitenin erken tespitinin sağlanması ilekoruyucu ve tedavi edici önlemler alınarak işitme kaybı nedenli akademik, dil, konuşma, sosyal ve psikososyal morbidite azaltılabilir.
Ototoxicity is disruption of hearing-balance as a result of a drug or chemical substance that affects the inner ear functions negatively. Its clinical manifestations include hearing loss, tinnitus and/or vertigo. Drugs including platinum-based antineoplastic therapies, loop diuretics, aminoglycoside antibiotics most frequently cause ototoxicity; also radiotherapy and surgery involving the ear and auditory nerve are other possible etiologic factors. Genetic predisposition is very important in drug-induced ototoxicity. Hearing assessment with periodic audiograms during potential ototoxic treatment is the best protective method for patients. With early identification of hearing deficits, preventive, and therapeutic measures can be taken, with potential decrease in academic, language, speech, social and pysicosocial morbidities.
