Akademik Veri Yönetim Sistemi
Geriatrik Bilimler Dergisi, cilt.3, sa.3, ss.103-109, 2020 (Hakemli Dergi)
Amaç: Düşme, yaşlı kişilerde yaygın olarak görülen ve
bireylerin bağımsızlığını tehdit eden önemli bir sağlık
sorunudur. Düşme için önlenebilir risk faktörlerinin tanınması
ve ortadan kaldırılması bireyin yaşam kalitesi için önemlidir.
Yaşlı bireylerde sık görülen sendromlardan biri olan geriatrik
depresyonun tanınması ve tedavisinin başlanması ayrıntılı
geriatrik değerlendirme ile mümkün olmaktadır. Bu
çalışmanın amacı, yaşlılarda sık görülen iki sendrom olan
geriatrik depresyon ile düşme arasındaki ilişkiyi ortaya
koymaktır.
Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 60 yaş ve üzeri 1372 hasta
alındı. Çalışmamız kesitsel retrospektif olarak dizayn edildi.
Katılımcıların sosyodemografik verileri, son bir yıldaki düşme
sıklığı öyküsü, geriatrik depresyon ölçeği puanları, yürüme ve
denge ölçeklerini içeren Ayrıntılı Geriatrik Değerlendirme
verileri hasta takip dosyalarından incelenerek değerlendirildi.
Elde edilen sonuçlarla prevelans analizi yapıldı.
Bulgular: Düşme, depresyon tanısı olan grupta, depresyon
tanısı olmayan gruptan anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla
%35,2; %26,7, p=0,003). Her iki grup yaş açısından benzerlik
göstermekteydi. Depresyon tanısı alanlarda kadın cinsiyet
oranı daha fazlaydı (p<0,001). Düşme, depresyon tanılı yaşlı
olgularda ‘’Zamanlı Kalk ve Yürü Testi’’ ve Performans
Odaklı Mobilite Değerlendirmesi (POMA) skorları ile korele
bulundu (p<0,001).
Sonuç: Depresyon ve düşme sıklığı arasında anlamlı bir ilişki
bulunmaktadır. Düşme öyküsü olan depresyon tanılı hastaların
yürüme ve denge durum değerlendirmesi ve bu durumların
yönetimi gözden geçirilmelidir. Depresyonu olan yaşlı
bireyler düşme açısından titizlikle sorgulanmalı ve takip
edilmelidir. Bu konuda yapılacak destekleyici çalışmalara
ihtiyaç vardır.
Aim: Falls are an important health problem that is common in
older people and threatens individual’s indipendence.
Recognition and elimination of preventable risk factors for
falls is important for individual’s quality of life. Recognizing
and initiating the treatment of geriatric depression, which is
one of the most common syndromes in elderly individuals, is
possible with Comprehensive Geriatric Assessment. The aim
of this study is to reveal the relationship between two common
syndromes in elderly, geriatric depression and falls.
Material and Methods: 1372 patients aged 60 and over were
included in the study. Our study was designed as a crosssectional retrospective. Sociodemographic data of the
participants, history of falls frequency in the last year,
geriatric depression scale scores, Comprehensive Geriatric
Assessment data including gait and balance scales were
analyzed from patient follow-up files. Prevalence analysis was
performed with the results obtained.
Results: Falls was significantly higher in the group with a
diagnosis of depression than the group without a diagnosis of
depression (35.2%; 26.7%,respectively, p=0.003). There was
no significant age difference between the two groups. The
female gender ratio was higher in those diagnosed with
depression. Falls was found to be correlated with ‘’Timed Up
and Go Test’’ and Performance-Oriented Mobility Assessment
(POMA) scores in elderly patients diagnosed with depression
(p<0.001).
Conclusions: There is a significant relationship between
depression and frequency of fall. The gait and balance status
assessment of patients diagnosed with depression with a
history of falls and the management of these conditions should
be reviewed. Elderly individuals with depression should be
meticulously questioned and followed up in terms of falls.
Supportive studies are needed in this regard.