IV. Uluslararası Akademik Araştırmalar Kongresi, Antalya, Türkiye, 30 Ekim - 03 Kasım 2018, ss.154, (Özet Bildiri)
Günümüzde bilim insanları, öğrencilerin bilimin herkes tarafından yapılabilecek bir etkinlik olduğunu kavrayabilmeleri için kendi kültürlerinde yetişen bilim insanlarının katkılarından bahsedilmesi gerekliliği üzerinde durmaktadır. Bu bağlamda bir ulus olarak bilim dünyasına yapılan katkının ortaya çıkarılması, bilimi çocuklara sevdirmeye çalışan bir toplum için önem arz etmektedir. Bu noktada bilimsel eylemleri, sadece belli bir millet ve devamında tek bir kişiyle temsil durumu bireyin zihnine bir imge olarak yerleşmekte ve bu durum pek çok çalışmada ortaya çıkmaktadır (Bozkurt, 2004; Korkmaz ve Kavak, 2010, Demirbaş, 2009; Oğuz Ünver, 2010). Çalışmanın ana dayanak noktasını oluşturan bu durum ile çalışmada, öğretmen adaylarının, Türk-İslâm Medeniyeti Bilim Tarihi hakkında zihinsel yapılarını ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Çalışmanın alt amaçları arasında ise öğretmen adaylarının bu konu bağlamında aldıkları eğitimi ve öğretim programlarının durumu hakkında düşüncelerini belirleyerek geniş perspektifli bir tanılama çalışması ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Araştırmada, Durum Çalışması (Case Study) kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sınıf Öğretmenliği, Fen Bilgisi Öğretmenliği, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği, ve Matematik Öğretmenliği Ana Bilim Dallarında öğrenim görmekte olan toplam 480 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmanın verilerinin toplanmasında, yarı yapılandırılmış görüşme tekniğinden, öğrenci görüşleri için açık uçlu sorulardan oluşan anket formundan yararlanılmıştır. Araştırmada toplanan veriler nitel çalışma analiz yöntemlerinden, içerik analizi” tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre öğretmen adaylarının Türk İslam Medeniyetlerine dair bilim tarihinde daha çok İbn-i Sina, Farabi, Mimar Sinan, Ömer Hayyam, Ali Kuşçu, Piri Reis, Akşemseddin ve Biruni’ye yer verdikleri görülmüştür. Dönemsel olarak bakıldığında, öğretmen adaylarının özellikle İbn-i Sina ve Mimar Sinan’nın Emevi, Karahanlı, Selçuklu ve Osmanlı Devleti Dönemlerinin tümünde ürünlerini ortaya koyduklarını ifade etmeleri dikkat çekicidir. Cumhuriyet sonrası dönemde öğretmen adayları daha çok Cahit Arf, Oktay Sinanoğlu, Mustafa Kemal Atatürk ve Feza Gürsey isimleri üzerine odaklandıkları görülmüştür.Genel olarak hangi bölümden olursa olsun bu ülkenin çocukları ve gençleri olan öğretmen adaylarının, Türk-İslâm Medeniyeti’ne dair zihinsel yapılarının yeterli ve sağlıklı olmadığı ortaya çıkmıştır.