Genç Yetişkinlerin Yürümeyi Tercih Ettiği/Etmediği Mekânların Fiziksel Özelliklerinin Analizine Yönelik Yeni Bir Yöntem Önerisi (Proje No: 116K358)


Creative Commons License

Çubukçu E. (Yürütücü), Çubukçu K. M., Ekşioğlu Çetintahra G.

TÜBİTAK Projesi, 2017 - 2019

  • Proje Türü: TÜBİTAK Projesi
  • Başlama Tarihi: Mayıs 2017
  • Bitiş Tarihi: Ocak 2019

Proje Özeti

Gerek dünyada gerekse ülkemizde hareketsizliğe bağlı olarak oluşan kronik rahatsızlıklar (obezite ve fazla kiloluk gibi) bireylerin sağlığını etkilemektedir. Yürüyüş, sağlığın devamlılığını sağlayabilecek en uygun ve en kolay erişilebilen bir fiziksel aktivite türüdür. Her insan davranışı gibi kişinin yürüyüş yapma tercihi de mekânsal özelliklerden etkilenebilmektedir. Bu çalışma, yürüyüşün ya da motorlu taşıtın tercih edildiği güzergâhların mekânsal özelliklerini incelemeyi ve karşılaştırmayı hedeflemektedir. Çalışma kapsamında, bir üniversitenin 2 ana yerleşkesinde eğitimlerini sürdüren ve bir ilçe sınırları içerisinde ikamet eden 184 öğrenci akselerometre ve küresel konumlandırma sistemleri (KKS) aygıtlarını 7 gün boyunca kullanmıştır. Aynı zamanda katılımcılar bir hafta boyunca yolculuk günlüğü doıldurmuş, yürüdükleri güzergâhların mekânsal özelliklerini değerlendirmiş ve bireysel ve sosyal özellikleri hakkında bir anket formu doldurmuşlardır. Çalışmanın sonunda, yürüyüş davranışının ölçütleri olan yolculuk günlüklerinden elde edilen veriler ve KKS ile akselerometre cihazlarının eşleşmiş verileri katılımcıların yürüdüğü ve motorlu araçla geçtiği güzergahlar belirlenmiştir. Böylece yürüyüş / motorlu taşıt için tercih edilen güzergâhların mekânsal özellikleri irdelenmiş ve karşılaştırılmıştır. Mekânsal özellikler öznel ya da nesnel yöntemlerle ölçülmüştür. Öznel yöntemler Katılımcının yürüdüğü güzergaha yönelik algısal değerlendirmeleri anket formu öznel değerlendirmeler için kullanılmıştır. Nesnel yöntemlerde ise (1) sokak denetim araçlarından elde edilen sistematik gözlem verisi ve (2) hâlihazır haritalardan elde edilen coğrafi veriler kullanılmıştır. Böylece mekânın algısal ve fiziksel özellikleri hakkında veri elde edilecek ve yürüyüş ve motorlu araç kullanımının gerçekleştiği mekânların özellikleri karşılaştırılmış ve mekânsal özelliklerin kişilerin yürüyüş davranışı ilşe ilişkili olduğuna yöenlik ipuçları elde edilmiştir. Özetle, bu proje, şehir planlama disiplininde uzunca bir süredir ihmal edilmiş olan, insanların yürüyüş tercihi ile mekânın algısal ve fiziksel özellikleri arasındaki ilişkiyi irdelemiştir. Proje kapsamında geliştirilen özgün yöntem uygulama alanında ve akademik alanda kullanılabilecek bir yöntemdir. Projenin yerel yönetimlere yürünebilir fiziksel mekânlar tasarlamak için davranışların ve mekânın değerlendirilmesi için sistematik ve özgün bir yöntem önermesi ve öncelikli müdahale gerektiren mekânsal özellikleri tartışması, önemli çıktılarıdır.