Yenilikçi Ulaşım Türlerinin Sürdürülebilir Kentsel Hareketlilik Perspektifinde Ulaşım Sistemi ile Bütünleştirilmesi için Karar Destek Modeli Geliştirilmesi: Kentsel Hava Hareketliliği ve Sürücüsüz Taşıtlar Örneği


Özuysal M. (Yürütücü), Tanyel S., Erdin H. E., Mutlu M. M., Garrow L. A.

TÜBİTAK Projesi, 2022 - 2024

  • Proje Türü: TÜBİTAK Projesi
  • Başlama Tarihi: Nisan 2022
  • Bitiş Tarihi: Ekim 2024

Proje Özeti

Kentsel hareketlilik, fiziksel altyapının kullanılarak bir noktadan başka bir noktaya yer değiştirme eylemi olarak tanımlanmaktadır. Altyapı geliştirme odaklı ulaşım planlama yaklaşımları, ulaşım sistemindeki darboğazlara çözüm getirirken hareketlilik arzını gereğinden fazla miktarda sağlayabilmektedir. Son yıllarda bunu engellemek amacıyla sürdürülebilir kentsel hareketlilik planlama yaklaşımı geliştirilmiştir. Bu yaklaşım, ulaşım sistemlerinin insanları birçok yönden etkilediğini kabul ederek planlama sürecinde çeşitli hedefler ve göstergeleri göz önünde bulundurmakta; ekonomik, sosyal ve çevresel hedefler belirlenerek bunlar arasında bir denge kurulmasını amaçlamaktadır. Bununla birlikte, sürücü davranışının trafikteki olumsuz etkilerini azaltmak, altyapıyı daha verimli kullanmak, sürdürülebilir enerji kaynaklarına yönelmek gibi amaçlar doğrultusunda yeni taşıt türleri ve bunlarla birlikte yenilikçi ulaşım türleri ortaya çıkmaktadır. Gelişmekte olan teknolojiyle beraber, sürücüsüz taşıtlar ve kentsel hava hareketliliği gibi, üzerinde birçok araştırma, patent ve yatırım çalışmasının yürütüldüğü yenilikçi ulaşım türlerinin orta vadede kentlerimizde yaygın olarak kullanılması beklenmektedir. Bu türler her ne kadar yukarıda değinilen gerekliliği yadsınamaz amaçlara hizmet etse de mevcut ulaşım sistemi ile bütünleştirilmeden kullanılmaları halinde sürdürülebilir hareketlilik hedeflerine olumsuz etki edeceklerine dair ilgili araştırmalarda bir kanı oluşmuş, ancak bunun nasıl önlenebileceği ile ilgili sistematik yaklaşımlar henüz geliştirilmemiştir. Bu projenin temel hedefi, ulaştırma sistemlerinin geleceğinde zıt yönlerde hareket eden bu iki eğilimin (sürdürülebilir kentsel hareketlilik ve hareketliliği yükselten yenilikçi türler) birbirini engellemeden, bütünleşik gelişimini sağlayacak karar destek mekanizmaları geliştirmektir. Bu hedef doğrultusunda, trafikteki sürücüsüz taşıt yüzdesine göre karayolu ağının hangi kesimlerinde sürücüsüz taşıt kullanımına izin verilirse ve kentsel hava hareketliliği için istasyon noktaları ve aktarma olanakları nasıl düzenlenirse sürdürülebilir hareketliliğin olumlu etkileneceği, yenilikçi türler ulaşım sistemine birlikte uyarlandığında, birbirleri ve mevcut ulaşım altyapısı üzerinde ne gibi etkiler oluşturacağı, ulaşım plancıları ve karar vericilerin yenilikçi tür uygulamalarına nasıl yaklaşması gerektiği sorularına cevap aranmaktadır.