Türkiye din eğitimi araştırmaları , sa.12, ss.333-361, 2021 (Hakemli Dergi)
Bu çalışmada Ebu’l-Berekât en-Nesefî’nin Medârükü’t-Tenzîl isimli tefsirinde
Mâtürîdî’ye olan atıfları üzerinde durulmuştur. Nesefî’nin, tefsirinde “Te’vîlâtü’l-Kur’ân, Şerhu’t-Te’vîlât ve Mâtürîdî” ifadeleriyle Mâtürîdî’ye yaptığı atıfların tespit ve
tahlili yapılmıştır. Çalışmanın temel amacı Zemahşerî’nin el-Keşşâf’ından yararlanan
Nesefî’nin, Mâtürîdî’nin Te’vîlâtü’l-Kur’ân isimli tefsirinden hangi ölçüde istifâde
ettiğini ortaya koymaktır. Buna ek olarak Nesefi'nin Mâtürîdî’ye atıflarında Te’vîlâtü’l-Kur’ân’dan mı yoksa Şerhu’t-Te’vîlât’tan mı yararlandığını tespit etmektir. Şerhü’t-Te’vîlât’ın nüshalarının tam olmadığı iddiası sebebiyle -Nesefî’nin atıflarından hareketle- Şerhü’t-Te’vîlât’ın yazma nüshaları da incelemeye tabi tutulmuştur. Böylece
Medârikü’t-Tenzîl’in tefsir literatüründeki konumu ve kaynakları tespit edilmeye
çalışılmıştır. Araştırmada Nesefî’nin, dil ve üslup itibariyle el-Keşşâf’ın tesirinde kaldığı,
bununla birlikte kelâmî ve fıkhî konular başta olmak üzere birçok hususta Te’vîlatü’l-Kur’ân’dan istifade ettiği sonucuna ulaşılmıştır.